سفر کربلا در اربعین پرمعناست، چرا که:
به سوی کربلا رفتن یعنی دل از عزیزان و خانواده کندن و دلتنگ شدن ...
به سوی کربلا رفتن یعنی دلشوره و دلشوره و دلشوره ...
به سوی کربلا رفتن یعنی به شوق دیدار رخ یار قدم برداشتن ...
به سوی کربلا رفتن یعنی حسرت یک خواب راحت ...
به سوی کربلا رفتن یعنی ترس شب های تاریک و سرد بیابان ...
به سوی کربلا رفتن یعنی پاهای پر از درد و انگشتان ورم کرده ...
به سوی کربلا رفتن یعنی تکریم شدن به جای سنگ خوردن و ...
به سوی کربلا رفتن یعنی بیابان گردی و دربه در بودن به عشق او ...
به سوی کربلا رفتن یعنی به جز معشوق ندیدن ...
به سوی کربلا رفتن یعنی برای رسیدن به سرمنزل مقصود سختی و درد کشیدن تا شاید حسینی شدن ...
همه این ها می ارزد به یک"لبیک یا حسین" گفتن در صحن ارباب.